4 troxoi website home 4 troxoi forum

Η ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΗΣ ΑΥΤΟΚΙΝΗΣΗΣ, ΜΕΣΑ ΑΠΟ ΕΠΙΛΕΓΜΕΝΑ ΑΡΘΡΑ ΤΟΥ ΠΕΡΙΟΔΙΚΟΥ 4ΤΡΟΧΟΙ

Eλληνικά και Ξένα


ΓΙΩΡΓΟΣ ΑΓΓΕΛΙΔΗΣ
3ος στο Πρωτάθλημα Ράλλυ κατηγορίας N-A
2ος στο Πρωτάθλημα Ράλλυ ομάδας N

Λίγες μόνο ημέρες πριν ανοίξει η αυλαία του 30ου πρωταθλήματος ράλλυ
αποφασίστηκε η συμμετοχή μας στο φετινό πρωτάθλημα.
Βλέπετε η έλλειψη βασικού χορηγού, παρά τα δώδεκα χρόνια παρουσίας μας στο
χώρο, μας ανάγκασε να έχουμε πολλά ερωτηματικά για το αν θα συνεχίσουμε ή
όχι. Βέβαια σημαντικό ρόλο έπαιξε και η «αποχώρηση» της Μερτσέντες μας που
μας χάρισε μόνο στιγμές ευτυχίας.
H αγάπη όμως που με διακρίνει γι? αυτό το σπορ δε μου επιτρέπει να κρεμάσω
το κράνος μου. Ας «όψεται» ένα θέμα που με γεμίζει υποχρεώσεις και
αναφέρομαι στους θεατές που από τις πιο γνωστές ε.δ., όπως είναι οι
«Βωξίτες» ή η «Κινέττα» μέχρι τις πιο απόμακρες, όπως είναι τα «Πέντε
Όρια», ή η μεγάλη και δύστροπη ε.δ. του «Ταρζάν», ή τα «Κρυονέρια», πάντα
διέκρινα τα χαμόγελα των θεατών στην προσπάθεια μας και σε κάθε στροφή
«άκουγα» εκτός από τις σημειώσεις του συνοδηγού μου και τα χειροκροτήματά
τους για το θέαμα που πρόσφερε με τις ατελείωτες υπερστροφές ο γερμανικός
«οδοστρωτήρας» και όσο κι αν δεν το πιστεύετε αυτή είναι η εικόνα που μένει
από τις ε.δ. μέσα στην καρδιά μου.
Όταν θα διαβάζετε αυτές τις γραμμές, λίγες μόνο ώρες θα μας χωρίζουν από
την αφετηρία του ράλλυ «Μαύρο Ρόδο» (2/4) όπου και θα συμμετάσχω με
καινούριο αυτοκίνητο που θα τα μοιραστώ με το μόνιμο συνοδηγό μου και φίλο
Τάσο Γουσέτη.
Αυτοκίνητο, θα είναι μια πολύ εξελιγμένη Μερτσέντες 190 2.3 16V των 280
περίπου ίππων, ομάδας A που συμμετείχε πέρσι στο γερμανικό πρωτάθλημα
ράλλυ. Μπορεί να είναι δικίνητο και να έχει κίνηση στους πίσω τροχούς, κάτι
που αυτομάτως μειώνει σημαντικά τη διεκδίκηση της πρώτης θέσης, τη στιγμή
που θα συμμετέχουν τετρακίνητα αυτοκίνητα ομάδας A, αλλά τα πράγματα θα
είναι σαφώς πιο διαφορετικά σε σύγκριση με τα τετρακίνητα της ομάδας N.
Με τη συμμετοχή μας αυτή φυσικά αυξάνονται οι υποχρεώσεις μας για καλύτερα
αποτελέσματα. Πραγματικά, δε γνωρίζουμε τι θα καταφέρουμε καθότι όπως όλοι
γνωρίζετε το κόστος των αγώνων κάθε χρόνο αυξάνει σημαντικά και χωρίς
βασικό υποστηρικτή τα πράγματα παραμένουν αρκετά δύσκολα. Ελπίζω μετά από
τους πρώτους αγώνες να βρεθεί βασικός υποστηρικτής για να ολοκληρώσουμε την
προσπάθειά μας. Φυσικά η μείωση των αγώνων στο φετινό πρωτάθλημα θα
βοηθήσει σημαντικά στην εξοικονόμηση χρημάτων, για να διατηρηθεί ο
συναγωνισμός στο θεσμό των ραλλύ. Πιστεύω δε ότι ο χώρος έχει ανάγκη από
την παρουσία αγωνιζομένων με «ανιδιοτελή» αγάπη για το σπορ, αλλά και από
προοδευτικές προτάσεις που θα επιφέρουν καινοτομίες σημαντικές για την
αύξηση του συναγωνισμού.
Οι καινοτομίες αυτές σε συνδυασμό με την όλο και αυξανόμενη προβολή των
αγώνων από το γραπτό και ηλεκτρονικό Τύπο θα βοηθήσουν τα μέγιστα για την
παρουσία όλο και περισσότερων θεατών .
Τελειώνοντας, θέλω να ευχηθώ μια καλή αγωνιστική χρονιά στηριζόμενη στην
ευγενή άμιλλα των συναθλητών μου._ Γ.Α.
ΤΑΣΟΣ ΓΟΥΣΕΤΗΣ
Συνοδηγός του Γ. Αγγελίδη
3ος στο Πανελλήνιο Κύπελλο Συνοδηγών του πρωταθλήματος ράλλυ της κατηγορίας
N-A
2ος στο Πανελλήνιο Κύπελλο Συνοδηγών Πρωταθλήματος ράλλυ ομάδας N

Κατ? αρχάς θα ήθελα να ευχηθώ σε όλους τους οδηγούς, χορηγούς, οργανωτές,
κριτές και τους απανταχού θεατές του μηχανοκίνητου σπορ μια καλή αγωνιστική
χρονιά.
Όλοι εμείς που ασχολούμεθα «ερωτικά» με το καλύτερο σπορ του κόσμου, κατά
τη γνώμη μου, αυτές τις ευχές τις έχουμε απόλυτη ανάγκη. Το σπορ δυστυχώς,
περνάει δύσκολες στιγμές και μόνο με την αγάπη που τρέφουμε απέναντι σ?
αυτό θα το βοηθήσουμε ώστε να ξεπεραστούν οι δυσκολίες. Οι προσπάθειες δεν
πρέπει να γίνουν σφαιρικά από το σύνολο των οργανωτών, των αγωνιζομένων και
των άλλων εμπλεκομένων με τον ένα ή τον άλλο τρόπο στο χώρο. Δεν είναι όμως
και λίγες οι φορές που όλοι εμείς οι αγωνιζόμενοι στερούμεθα σημαντικά
πράγματα και με τεράστιες θυσίες παρακάμπτουμε τα εμπόδια.
Θέλω να πιστεύω ότι δε θα αργήσουν να ξημερώσουν καλύτερες μέρες για τα
πληρώματα και για όλους όσους ασχολούνται με το μηχανοκίνητο αθλητισμό
γενικά. Καταλυτικό ρόλο βέβαια, στη βελτίωση της όλης εικόνας που επικρατεί
στο χώρο, είναι η είσοδος περισσότερων χορηγών, ενώ στο θέμα της προβολής
των αγώνων υπάρχουν μόνο θετικά σχόλια τόσο για τα ειδικά έντυπα όσο και
για τις τηλεοπτικές εκπομπές.
Εξάλλου στους αγώνες συμμετέχουν πολλά καλά αυτοκίνητα, όπως είναι το Φορντ
Έσκορτ Κόσγουερθ, το Νισάν Σάνι GTi-R, το Μάζντα 323 GT-R, η Λάντσια HF
Ιντεγκράλε, κ.λπ. συγκεντρώνοντας τους προβολείς της δημοσιότητας,
μειώνοντας έτσι την κάποια «διστακτικότητα» που διακρίνει τους χορηγούς,
γύρω από την προβολή των προϊόντων τους.
Το 1994 θα βρίσκομαι στο δεξί μπάκετ της καινούριας Μερτσέντες 190 2.3 16V
ομ. A, που μόλις έφτασε από τη Γερμανία και θα τη μοιραστούμε με το Γ.
Αγγελίδη. Το καινούριο αυτοκίνητο είναι σαφώς πιο δαπανηρό στη συντήρηση
από την προηγούμενη 190 ομάδας N, όμως το θέαμα δεν πρόκειται να
απουσιάσει. Εξάλλου είμαστε «υποχρεωμένοι» να το προσφέρουμε όχι μόνο στους
εαυτούς μας, αλλά και στους εκατοντάδες θεατές που μας χειροκροτούν σε κάθε
ειδική διαδρομή.
Τελειώνοντας θα ήθελα να εκφράσω την πικρία μου απέναντι στην αρχή του σπορ
(ΕΘ.Ε.Α) για δύο λόγους.
Πρώτον για τη διάκριση που υφίσταται μεταξύ οδηγών, συνοδηγών. Πως είναι
δυνατόν ένα πλήρωμα να μοιράζεται τα πάντα μέσα στο αυτοκίνητο, όπως χαρές
ή λύπες, ευχάριστες ή δυσάρεστες στιγμές, διακρίσεις, νίκες, εγκαταλείψεις
κ.λπ. και κατά τη διάρκεια της απονομής να μην αποκτούν τον ίδιο τίτλο, και
το δεύτερο ότι μπροστά στα έξοδα και τους κόπους ενός ολόκληρου
πρωταθλήματος οι έξι πρώτοι τουλάχιστον του θεσμού να μη δικαιούνται
αναμνηστικής πλακέτας._ Τ.Γ.

ΑΓΩΝΙΣΤΙΚΟ ΗΜΕΡΟΛΟΓΙΟ ΑΠΡΙΛΙΟΥ
ΕΛΛΗΝΙΚΟ
_ 2-3/4: Ράλλυ MAYPO ΡΟΔΟ-Α.Λ.Α. (τηλ.: 69.20.248)
_ 2-3/4: 4x4 ΕΛΜΑ (τηλ.: 66.45.170)
_ 2-3/4: Ανάβαση ΠΑΛΑΣ (τηλ.: 98.12.341)
_ 16-17/4: Ράλλυ ΚΕΝΤΑΥΡΟΣ-Λ.Α.Β. (τηλ.: 0421-55.339)
_ 22-24/4: Ράλλυ ΟΛΥΜΠΙΟ-ΦΘΙΩΤΙΔΟΣ-Α.Λ.Α.Λ. (τηλ.: 0231-28.633)
ΞΕΝΟ
_ 17/4: Γκραν Πρι F1 EIPHNIKOY (Ιαπωνία)

ΑΓΩΝΙΣΤΙΚΑ NEA
Επιμέλεια: Θ.Κ.Ε.

...συνέβησαν στην Ελλάδα
_ H A.E. ΑΥΤΟΚΙΝΗΤΟΔΡΟΜΙΟ ΠΑΤΡΑΣ με ανακοίνωση στον Τύπο, προσκάλεσε τους
ενδιαφερόμενους να αγοράσουν μετοχές της εταιρίας. H αξία της κάθε μετοχής
είναι 25.000 δρχ., με μέγιστο όριο την αγορά 160 μετοχών.
_ H Λέσχη Φίλων Αυτοκινήτου Κορινθίας, διοργάνωσε στις 27/2 το 8ο Ράλλυ
Σπριντ στην περιοχή του αγίου Ιωάννη στο Χιλιομόδι. Νικητές ανεδείχθησαν οι
Μαγγερίδης-Πετρόπουλος με Φορντ Έσκορτ RS, ακολούθησαν οι
Δημητρακόπουλος-Λαμπρόπουλος με ίδιο αυτοκίνητο και τρίτοι τερμάτισαν οι
Παππάς-Σουφρίλας με Τογιότα Κορόλα.
_ O 2ος αγώνας του κυπέλλου PETER STUYVESANT SNOWMOBILS ?94 διεξήχθη το
Σαββατοκύριακο 26-27/2, στο Βελούχι, το χιονοδρομικό κέντρο του
Καρπενησίου. O αγώνας είχε πολλές συμμετοχές, αλλά και καινοτομίες: Για
πρώτη φορά έγινε ένα είδος δεξιοτεχνίας (σλάλομ) κάτω από το φεγγαρόφωτο...
και με τη βοήθεια των λίγων προβολέων του κέντρου, ενώ για πρώτη φορά έγινε
σιρκουί κυριών. Οι νικητές των κατηγοριών ήταν οι εξής: σλάλομ: Γ.
Ντουρουντάκης (Γιαμάχα), σιρκουί PRO: Chris CBI (Γιαμάχα), σιρκουί νέων: Θ.
Μαρούλης (Γιαμάχα), σιρκουί κυριών: Σ. Γιαρένιου (Γιαμάχα).
_ H TEXNOKAP ABEE, παρέδωσε στις 4/3, τα δέκα πρώτα Σέατ Ιμπίθα GTi, από τα
27 που θα λάβουν μέρος τελικά στους αγώνες του φετινού Πρωταθλήματος
Ενιαίου. Αξίζει να σημειωθεί ότι η προετοιμασία των αυτοκινήτων με τον
ειδικό αγωνιστικό εξοπλισμό, έγινε στις εγκαταστάσεις της γενικής
αντιπροσωπείας από έλληνες τεχνικούς.
_Καρναβάλι της Πάτρας και αυτοκίνητο. «Φτιάξτε... τον ουρανό με τ? άστρα»,
ήταν το αίτημα προς τις ομάδες των μεταμφιεσμένων. H ομάδα «69» όπου
συμμετέχουν και καλοί φίλοι του περιοδικού απάντησε «βγάζοντας» ένα Όπελ
Αστρα μέσα από ένα γαλάζιο χαρτόνι! Διαφημιστές όλου του κόσμου τα παιδιά
σας έβαλαν τα γυαλιά...

Προσφορών συνέχεια
O Αλέκος Καντζούρης προσφέρει την Τογιότα Κορόλα GTi 1.6, ομ. N με
αγωνιστικές πινακίδες στο τηλ.: 99.38.635.

Αν σας ενδιαφέρει ένα Μάζντα 323 GTR με πινακίδες κυκλοφορίας, ηλιοροφή και
ABS, μπορείτε να απευθύνεστε στο 80.16.931.

Ενδιαφέρον θα δημιουργήσει η παρουσία του Ιαβέρη στο Πρωτάθλημα Ράλλυ. O
πληθωρικός οδηγός θα οδηγήσει ένα Αουντι S2 γκρουπ A προετοιμασμένο από τον
Κόνραντ Σμιτ. O γερμανός προετοιμαστής θα έχει την ευθύνη προετοιμασίας και
συντήρησης. Την προσπάθεια υποστηρίζει η Κοσμοκάρ (!), ενώ συνοδηγός θα
είναι τουλάχιστον στο Μαύρο Ρόδο, η Μαρία Κορρέ.

Έτοιμα είναι τα περισσότερα Σέατ Ιμπίθα GTi του φετινού Ενιαίου. H
προετοιμασία τους με τον ειδικό αγωνιστικό εξοπλισμό έγινε στην Ελλάδα,
στις εγκαταστάσεις της Τεχνοκάρ ABEE.

Οι πολλές συμμετοχές στο δεύτερο αγώνα του κυπέλλου PETER STUYVESANT
SNOWMOBILES ?93, στο Βελούχι, πρόσφεραν άφθονο θέαμα και συναγωνισμό.

H αγωνιστική ομάδα της AVTOVAZ (LADA), συμμετείχε με επιτυχία σε πολλούς
αγώνες του ΕΠΡ και ΠΠΡ το 1993, μεταξύ των οποίων και το δικό μας
Ακρόπολις, κατακτώντας την πρώτη θέση στην κλάση των 1600 κ.εκ.
Παράλληλα επιτυχής ήταν και η εμφάνιση της ομάδας σε αγώνες Κρος- Κάντρι.


ΠΑΝΕΛΛΗΝΙΟ ΠΡΩΤΑΘΛΗΜΑ 4x4
1ος Γύρος: 4x4 ΛΕΣΧΗ ΕΚΑΛΗ

ΣΟΥΛΗΣ ΟΠΩΣ SOULIS

Φωτογραφίες: Τάσος Αρωνίτης

O εικοσιοχτάχρονος Μάκης Σούλης με συνοδηγό τον έμπειρο Νίκο Πετρόπουλο,
οδηγώντας ένα εξελιγμένο Μιτσουμπίσι Παχέρο κέρδισαν τον πρώτο αγώνα 4x4
της χρονιάς που διοργάνωσε η δραστήρια λέσχη της Εκάλης στην περιοχή της
Αττικοβοιωτίας με την υποστήριξη της Μπρίτζστοουν.
Στον εναρκτήριο αγώνα του θεσμού η διοργανώτρια λέσχη επιφύλαξε αρκετές
εκπλήξεις, τόσο στα 18 πληρώματα που έλαβαν μέρος στον αγώνα, όσο και στους
αρκετούς θεατές που τον παρακολούθησαν.
O αγώνας αποτελείτο από δύο σκέλη με κατατακτήρια την πρώτη υπερειδική
διαδρομή που έγινε στον Ασπρόπυργο και την παρακολούθησαν πολλοί θεατές.
Παρά το ότι οι καιροί είναι χαλεποί, οι καινοτομίες εκτιμήθηκαν από όλες
τις πλευρές και είναι χαρακτηριστικό ότι ο αγώνας αντιμετωπίστηκε με
ιδιαίτερη ευαισθησία από τον τηλεοπτικό σταθμό Σκάι που κάλυψε απευθείας
και μία ειδική διαδρομή!
Μακάρι και οι υπόλοιπες λέσχες του χώρου να ακολουθήσουν το παράδειγμα της
λέσχης ΕΚΑΛΗ 4x4 που προσφέρει κάτι διαφορετικό σε θεατές, αγωνιζόμενους
και χορηγούς αναβαθμίζοντας το χώρο._Γ.Σ.

O Μάκης Σούλης με το τέλεια προετοιμασμένο -από το Νίκο Χρυσάφη- 6τάχυτο
Μιτσουμπίσι Παχέρο, κέρδισε την πλειοψηφία των ε.δ. και φυσικά τον αγώνα. O
νεαρός οδηγός έδειξε ωριμότητα και ταχύτητα, καθοδηγούμενος σωστά από τον
περσινό κυπελλούχο συνοδηγό Νίκο Πετρόπουλο.

Οι Σ. Αττάρτ-Ι. Ανδρέου με το πρωτότυπο «Αττάρτ-Μιτσουμπίσι» τερμάτισαν
δεύτεροι μετά από σπουδαία εμφάνιση. H παρουσία του συνδυασμού είναι
τουλάχιστον αξιέπαινη σε μία εποχή όπου στο χώρο κυριαρχούν εξελιγμένες
κατασκευές, εργοστασιακών προδιαγραφών.

Οι άνθρωποι του αγώνα K. Βουτσινάς-Δ. Πάντος «έφεραν» το Σουζούκι SJ4 1.3
στην τρίτη θέση της γενικής κατάταξης και την πρώτη της κλάσης T3/2!

Παραδοσιακά πιστή στους αγώνες 4x4, η οικογένεια Αποστολίδη, τερμάτισε στην
τέταρτη θέση με το αξιόπιστο Λαντ Ρόβερ.


Οι Μαργέτης-Κανάβης με την πρωτότυπη κατασκευή του οδηγού. Ακόμη μία
αξιέπαινη προσπάθεια.

Όχι, δεν είναι στιγμιότυπο από τον αγώνα Παρίσι-Μόσχα-Πεκίνο... Είναι φωτό
από τον πρώτο αγώνα 4x4 του Πανελληνίου Πρωταθλήματος.

O δραστήριος πρόεδρος της Λέσχης Εκάλη 4x4 Αλέκος Παπαθάνου -στη φωτό
αριστερά σε συνεργασία με τροχονόμο κατά τη διάρκεια του αγώνα- ηγείται
μιας ομάδας σοβαρών ανθρώπων, που εργάζονται σιωπηλά και αποτελεσματικά για
την κορυφαία «off road» λέσχη της χώρας.




TO ΕΛΛΗΝΙΚΟ KAPT ΕΚΤΟΣ ΣΥΝΟΡΩΝ

H πρώτη επίσημη συμμετοχή των ελληνικών ομάδων που «πέρασε» τα σύνορα για
να αντιμετωπίσει το διεθνή συναγωνισμό, στέφθηκε με επιτυχία.

Κείμενο: Δημ. Πρωτονοτάριος

Με πέντε οδηγούς, η «Αstra Τeam» και η «Αthens Kart Shop» τίμησαν τα
ελληνικά χρώματα στον 5ο Διεθνή αγώνα «Αντρέα Μαργκούτι» που γίνεται στην
αρχή κάθε χρονιάς και αποτελεί το «δυναμόμετρο» οδηγών, ομάδων και
εργοστασίων. Με 220 συμμετοχές από 26 χώρες, ο αγώνας αυτός αποτελεί τη
μεγαλύτερη εκδήλωση, εκτός του τελικού του Παγκοσμίου Πρωταθλήματος και
γίνεται στην πίστα της Πάρμας στην Ιταλία. Οι παροχές των ανθρώπων της
πίστας αλλά και των «περιφερειακών» ήταν πρωτοφανείς για τα ελληνικά
δεδομένα, με κύπελλα σε όλους, πριμ και δώρα στους 9 πρώτους κάθε
κατηγορίας. H πίστα (μήκους 1.200 μ.) ήταν πολύ γρήγορη και τεχνική σε
πολλά σημεία. Οι έλληνες οδηγοί δε βρήκαν καμία δυσκολία και
«εγκλιματίστηκαν» γρήγορα με το σκληρό συναγωνισμό, προκαλώντας τη γενική
προσοχή.
Στην κατηγορία Ιντερκοντινένταλ A (αντίστοιχη της Ελληνικής Σούπερ) ο Νίκος
Πολιανίδης τερμάτισε 7ος ανάμεσα σε 32 συμμετέχοντες.
Στην κατηγορία Τζούνιορ, οι αδελφοί Φώτης και Κώστας Μαϊτός δεν ευτύχησαν
να δουν τη σημαία του τερματισμού, ενώ ο Νίκος Ζάχος «βγήκε» λίγο πριν το
τέλος, ενώ ήταν στη 14η θέση (ξεκίνησε 26ος). Την προσοχή όλων κέρδισε ο
Γιάννης Αντωνιάδης, που ξεκίνησε 21ος (από βλάβη στα χρονομετρημένα) και
τερμάτισε 10ος, ανάμεσα σε 32 αγωνιζόμενους.
H πρώτη αυτή «έξοδος», έδειξε ότι οι έλληνες καρτίστες δεν υπολείπονται του
διεθνούς συναγωνισμού και το μόνο που μένει είναι η πλαισίωση και η
«στελέχωση» της προσπάθειας. Όλοι μιλούσαν για την παρουσία των Ελλήνων και
αυτό, αν μη τι άλλο, αποτελεί και την καλύτερη διαφήμιση.

Γαλάζιο-λευκό στο κράνος του Γιάννη Αντωνιάδη, που έκανε Παγκόσμιο ρεκόρ σε
δύο μόνο ημέρες παραμονής στην πίστα! Αν δεν ξεκινούσε πίσω στον αγώνα της
Πάρμας ποια θα ήταν η θέση του στον τερματισμό; Όλα αυτά, ανάμεσα σε
επαγγελματίες -κυριολεκτικά- οδηγούς του Παγκοσμίου Πρωταθλήματος.


ΕΛΛΗΝΙΚΑ NEA
_ Ανάστατος είναι ο κόσμος του καρτ μετά τις πρόσφατες αλλαγές στην
προκήρυξη Πρωταθλημάτων και στον κανονισμό του ?94. Συγκεκριμένα, το
Πρωτάθλημα στις κατηγορίες Τζούνιορ και Μίνι υποβιβάζεται σε Κύπελλο. Εκτός
πάσης λογικής το «φυτώριο» του μηχανοκίνητου αθλητισμού, καλείται να
ακολουθήσει τη φθίνουσα πορεία και τον αφανισμό που επέβαλαν και στο
παρελθόν παρόμοιες αποφάσεις. Όλοι γνωρίζουμε και όλοι έχουμε διδαχθεί από
την ιστορία, πλην των αρχόντων, που πάντα αποφασίζουν χωρίς να ακούν το
ζωντανό πυρήνα, που στο τέλος κρεμά το κράνος και κάθεται στην πολυθρόνα,
απορρίπτοντας όσα αγάπησε και τον πρόδωσαν. Με τη λογική του «ό,τι πονά
κόβεται για να μη μας προκαλεί πονοκέφαλο», οι νέοι διώχνονται από τη
«μήτρα», αναζητώντας το δάφνινο στεφάνι στους αγώνες του εξωτερικού.
Στον... πολιτισμό υπάρχουν Πρωταθλήματα στις δύο(!) κατηγορίες Τζούνιορ και
σαφώς προοδεύουν. «Εδώ, Μέσα» οι δικαιολογίες του τύπου «βρήκαμε τον μπελά
μας με τους γονείς - εξοντώνουμε τα παιδιά» αποτελούν το σοβαρότερο και
κύριο κριτήριο του αποκεφαλισμού.
Αλλά το κακό δεν έχει σταματήσει εδώ. Με τη δικαιολογία «περί εναρμόνισης
με τους κανονισμούς του εξωτερικού» (εδώ βολεύει η εναρμόνιση;) ο τεχνικός
κανονισμός ήταν εκτός πραγματικότητας, δίνοντας τη χαριστική βολή και στις
άλλες κατηγορίες, με καταπάτηση των τριετών «μεταβατικών» κανονισμών που
θέσπισε η συνεργασία επιτροπής καρτ και Σ.Ο.Α.Κ. ένα χρόνο πριν λήξουν.
Εκ των υστέρων και μετά τις αντιδράσεις του Σ.Ο.Α.Κ. και όλων των
εμπλεκομένων στο χώρο, κλήθηκε η επιτροπή καρτ να «βγάλει το φίδι από την
τρύπα» και να περισώσει ό,τι μπορούσε από τα «ερείπια». Με εγκύκλιο πλέον
μέσα στο «κίτρινο βιβλίο», οι διορθώσεις έγιναν «δεκτές», αποτελώντας ένα
ακόμη μνημείο των ανθρώπων που δεν αγάπησαν τη δουλειά τους, ούτε σέβονται
το χώρο.

ΝΕΕΣ ΠΑΡΟΥΣΙΕΣ
ΘΑΝΑΣΗΣ ΑΘΑΝΑΣΟΥΛΑΣ
O Θανάσης Αθανάσουλας δεν αποτελεί μόνο μια από τις νέες παρουσίες στο χώρο
του μηχανοκίνητου αθλητισμού στη χώρα μας, αλλά σαν γόνος αγωνιστικής
οικογένειας, συνεχίζει την παράδοση.
O Θανάσης γεννήθηκε στην Αθήνα στις 8/5/1980 και την πρώτη του επαφή με τα
καρτ την είχε σε ηλικία επτά χρονών οδηγώντας ένα Μπίρελ 60 κ.εκ.
Τα πρώτα του αγωνιστικά βήματα τα έκανε το 1992 οδηγώντας ένα Αλι/Καρτ στη
νεοϊδρυθείσα κατηγορία τζούνιορ 100. Όμως οι σχολικές του υποχρεώσεις δεν
του επέτρεψαν να συμμετάσχει σε όλους τους αγώνες του πρωταθλήματος, καθότι
οι αγώνες διεξήχθηκαν σε διάφορες πόλεις της Ελλάδας. Συμμετέχοντας σε
τέσσερις μόνο αγώνες κατετάγη τέταρτος στο πρωτάθλημα και πρώτος στο
εσωτερικό πρωτάθλημα της Α.Λ.Κ. (Αθηναϊκή Λέσχη Καρτ) με έπαθλο ένα...
ποδήλατο.
Το 1993 στο πρωτάθλημα της ίδιας κατηγορίας και στους πρώτους αγώνες
οδήγησε το ίδιο καρτ που συμμετείχε το 1992, ενώ από τα μέσα της περιόδου
το αντικαθιστά μ? ένα Τέκνο/Παρίλα. Οι καλές του επιδόσεις και τα
ικανοποιητικά αποτελέσματα του δίνουν την ευκαιρία να προκριθεί στους
τελικούς του πρωταθλήματος όπου όμως μια άτυχη στιγμή τον αναγκάζει να
αποσυρθεί λόγω τραυματισμού και να μη συμμετάσχει στον τελικό.
Το 1994 θα συμμετάσχει στην ίδια κατηγορία, που υποβιβάστηκε σε κύπελλο,
έχοντας για δάσκαλο τον πατέρα του, Σταμάτη, γνωστό από την πετυχημένη του
παρουσία στο χώρο των Ράλλυ.
Στους αγώνες που παρακολουθήσαμε το Θανάση, διακρίναμε στοιχεία που
συνθέτουν ολοκληρωμένο οδηγό. Μελετάει την πίστα και ασχολείται ιδιαίτερα
με το στιλ οδήγησης των φίλων του αντιπάλων. Δε ρισκάρει και την προσπάθειά
του χαρακτηρίζει η στρατηγική.
Δηλώνει φανατικός των γραμμάτων και δεν πρόκειται να διακόψει το διάβασμα
για να συμμετάσχει σε αγώνες.
Ακολουθεί το σωστό δρόμο αντιμετωπίζοντας ψύχραιμα την αγωνιστική του
παρουσία και ουδέποτε θέτει υπό αμφισβήτηση τη σχολική του παρουσία. Ό,τι
καλύτερο και μακάρι να τον μιμηθούν όλοι οι συνομήλικοί του._Γ.Σ.

Οι αγώνες υπό κλίμακα έχουν ήδη ξεκινήσει, με όλες τις ηλεκτρικές
κατηγορίες να καλύπτονται από την Ελληνική Λέσχη Αγωνιστικού Μοντελισμού
στις νέες πίστες ασφάλτου και «εκτός δρόμου» στο Κορωπί.
Την πρώτη Κυριακή κάθε μήνα τρέχουν οι ασφάλτινες κατηγορίες, την τρίτη
Κυριακή τα δικίνητα εκτός δρόμου, και την τέταρτη τα τετρακίνητα εκτός
δρόμου.
Στο μεταξύ, λειτουργεί και στον Πειραιά η πίστα του Kyosho Club που
καλύπτει κυρίως θερμικά 1:10, με διοργανώσεις κάθε Κυριακή.
(Χρήσιμα τηλέφωνα: 27.57.566 ΕΛΑΜ, 36.04.391 Kyosho Club)



1o ΔΙΟΝΥΣΙΑΚΟ ΡΑΛΛΥ ANTIKA

Το πρώτο Σαββατοκύριακο της άνοιξης διάλεξε η Λέσχη των φίλων παλαιών
αυτοκινήτων, ΦΙΛΠΑ, να αναβιώσει τις αναμνήσεις από το παρελθόν της
αυτοκίνησης.
Ευχάριστη έκπληξη στο ξεκίνημα του ταξιδιού στο παρελθόν ήταν η παρουσία
του Γενικού Γραμματέα του υπουργείου Πολιτισμού Γιώργου Θωμά, ο οποίος
έδωσε εκκίνηση το Σάββατο το πρωί, απέναντι από το Καλλιμάρμαρο, σε 52
παλαιά αυτοκίνητα και 3 στρατιωτικά οχήματα. Υπερβολικές γραφειοκρατικές
διαδικασίες, που ζητήθηκαν την τελευταία στιγμή, στέρησαν τη δυνατότητα να
δοθεί η εκκίνηση από το Ζάππειο.
Το πρώτο Διονυσιακό Ράλλυ που πραγματοποιήθηκε με την υποστήριξη του οίκου
ANTOINE DE PARIS είχε δύο σκέλη και κάλυψε συνολικά 220 χιλιόμετρα στο νομό
Αττικής.
O αγώνας συνδυάστηκε με τον αποκριάτικο χορό της ΦΙΛΠΑ που έγινε το Σάββατο
το βράδι, συνδυάζοντας αρμονικά μια αγωνιστική εκδήλωση με τη γιορτινή
ατμόσφαιρα του καρναβαλιού. Ίσως αυτή η γιορτινή αίσθηση που υπήρχε να ήταν
ο λόγος, ώστε να χαθούν την επόμενη μέρα σε μια διασταύρωση της διαδρομής,
πολλά από τα πληρώματα που συμμετείχαν.
Το κέφι, η αλληλεγγύη και η αγάπη για το παλιό αυτοκίνητο ήταν όπως πάντα
κοινά και διάχυτα για όλα τα πληρώματα που έλαβαν μέρος, τα οποία θεωρούν
τον τερματισμό κάθε αυτοκινήτου στα Ράλλυ Αντίκα υπόθεση όλων όσων
συμμετέχουν.
Νικητές του αγώνα ήταν οι Αποστολίδης-Κυριαζή με VW CARMAN GHIA του ?69, οι
οποίοι κέρδισαν και την κατηγορία F. Ακολούθησαν οι Χόλης-Βοσκεριτσιάν με
FIAT124 SPORT COUPE του ?70, οι Αποστολίδης -Γιακουμής με ALFA ROMEO
GIULIETTA TI του ?62, το ζεύγος Σούρλα με ALVIS SILVER EAGLE 912/2 του ?36,
οι Λουμίδης-Δαμάσκου με CHEVROLET CORVETTE STINGRAY του ?68 οι
Δερμιτζάκης-Αλαχούζος με BMW 1800 του ?69 κ.λπ. Τις κατηγορίες τους
κέρδισαν οι Λέφας-Ξηρού με Willys-Knight του ?29, το ζεύγος Γαλανάκη με
MERCEDES 170 D του ?49, ενώ στα στρατιωτικά πρώτοι ήρθαν το ζεύγος Φάρου με
JEEP FORD. Πρώτο αυτοκίνητο κάτω από 1000 κυβικά ήταν το FIAT SPORT SPIDER
850 των Χατζήμπαλη-Χέλμη. Καλύτερο αποκαταστημένο προπολεμικό αυτοκίνητο
ήταν το PANHARD & LEVASSOR του ?14, του Λευτέρη Σούρλα και καλύτερο
μεταπολεμικό η BENTLEY 4, 1,4 L MK II του Φίλη. Αναμνηστικά δόθηκαν για την
BMW 300 κυβικών ISETTA του Ζαλμά και για τη FERRARI 365 GT 2+2 του
Μοσχού._Μ.Π.Κ.


Προσκεκλημένοι από τη ΦΙΛΠΑ, οδηγώντας για μια ακόμα φορά ένα αυτοκίνητο
που ανήκει στο Θόδωρο Βουκίδη, είχαμε την ευκαιρία να ζήσουμε τον αγώνα από
μέσα, «απολαμβάνοντας» τον κρύο ανοιξιάτικο αέρα και τον περιστασιακό ήλιο
από το ανοιχτό Citro_n του ?26. Οι ιδιαιτερότητες του αυτοκινήτου, τιμόνι
δεξιά, ανάποδη διάταξη στο ασυγχρόνιστο κιβώτιο, ανύπαρκτα φρένα και
αμορτισέρ και διάταξη των πεντάλ με το γκάζι στη μέση και το φρένο δεξιά
δεν πτόησαν τη συνεργάτιδά μας. Δυστυχώς η σχεδίαση του αγώνα δεν έλαβε
υπόψη της την αντιπάθεια των μικρών αυτοκινήτων αυτής της ηλικίας στις
ανηφόρες και έτσι μία καλή επίδοση και διεκδίκηση κλάσης χάθηκαν στην
ανάβαση της Καμάριζας.
Όσο θα έχουμε τη δυνατότητα θα παρακολουθήσουμε όλες τις αγωνιστικές
εκδηλώσεις της ΦΙΛΠΑ το 1994, μεταφέροντας σας σχόλια και εντυπώσεις από
αυτόν τον πολύ ενδιαφέροντα χώρο.

Μετά τη Μαρία, ο Ευαγόρας ή πως το συντακτικό επιτελείο του περιοδικού μας
επιστρέφει στο παρελθόν. H απειρία των Παπαθέου-Κωστήρογλου, δηλαδή του
πληρώματος της κόκκινης Fulvia Coup_ 1.3S του ?70 με το Νο 47, στοίχισε στη
δεύτερη συμμετοχή του περιοδικού 140 βαθμούς ποινής και πολλές θέσεις στην
κατάταξη. Δε χαθήκαμε ούτε πάθαμε κάποια βλάβη. Απλά καθυστερήσαμε, εντελώς
αδικαιολόγητα, να τερματίσουμε 14 ολόκληρα λεπτά την πρώτη μέρα. Τη δεύτερη
μέρα γνωρίζαμε πλέον, αλλά ήταν αργά. Ας όψεται η απειρία...
H όμορφη «ιταλίδα» ανήκει στο φίλο του περιοδικού Στέλιο Βαρθολομαίο που
ασχολείται επαγγελματικά με το «ριστόρινγκ» (αναπαλαίωση) κλασικών
αυτοκινήτων, ενώ η συμμετοχή ήταν ευγενική προσφορά-πρόσκληση της ΦΙΛΠΑ.

O Γιώργος Βεντουράτος, λάτρης του παλιού αυτοκινήτου και όχι μόνο,
απαρνήθηκε την οικογενειακή Mercedes για τις χάρες μιας Oldsmobile Cutlass
του ?72.

Με πολύ όμορφες καμπύλες, βαμμένη στα αυθεντικά χρώματα η Chevrolet του ?31
των Γ. Ξέστερνου-Ανθής Χατζηνικολάου ξαφνιάζει ευχάριστα με την εμφάνιση
της στην παραλιακή λεωφόρο.

Σημαδιακό το νούμερο 1. Πρώτη εμφάνιση στην Ελλάδα και πρώτο βραβείο
αποκατάστασης για το νέο απόκτημα της οικογένειας Σούρλα, την Panhard
Levassor του 1914.

Ένα από τα ωραιότερα αυτοκίνητα «με μουστάκια», το Ford T του 1917, που
ανήκει στο ζεύγος Σμιθ. Ύψιστη εκδήλωση αθλητικού πνεύματος, η αποσύνδεση
του κοντέρ, ώστε ο αγώνας να διεξαχθεί επί ίσοις όροις με τον άμεσο
«αντίπαλο», την Panhard Levassor που δεν είχε οδόμετρο από κατασκευής.

Το κοίταζε, το ξανακοίταζε και δεν το πίστευε. H Μαρία Παυλή-Κορρέ έμεινε
άναυδη στην πρώτη της επαφή με τον πρόγονο των σημερινών status symbols. H
BMW Izetta 300 κ.εκ. του Γιώργου Ζαλμά βραβεύτηκε για την καλή
αποκατάσταση.

Στέφανος Λέφας και Μίνα Ξηρού στο επιβλητικό Willys Knight του ?29, νικητές
στην κατηγορία C.


ΞΕΝΑ ΡΑΛΛΥ
H ΓΩΝΙΑ TOY MARTIN HOLMES
ΠΟΡΤΟΓΑΛΙΚΑ KAI ΑΛΛΑ...

Ένας από τους πλέον ευτυχισμένους ανθρώπους στο ράλλυ Πορτογαλίας φέτος,
ήταν σίγουρα ο Κάρλος Σάινθ. Μέλος μίας επίσημης εργοστασιακής ομάδας, μ?
ένα αξιόμαχο αυτοκίνητο και τα «αφρώδη» λάστιχα της Πιρέλι, έβλεπε να είναι
πολύ μακριά πια το εφιαλτικό παρελθόν με τη Λάντσια του Τζόλι Κλαμπ, που
κατέληξε τον προηγούμενο χρόνο να «περιφέρεται» από αγώνα σε αγώνα για να
κάνει κάποια νίκη. Γνωρίζουμε δε όλοι πόσο σημαντικό είναι αυτό το γεγονός
για ένα τόσο ιδιόρρυθμο άνθρωπο όπως ο Κάρλος.
Τον ενημέρωσα ότι ο Αγκίνι έκανε με τη Σέλικα ταχύτερους χρόνους από τους
αντίστοιχους της Δελτόνα τον προηγούμενο χρόνο. O ιταλός οδηγός
εντυπωσιάστηκε από την ταχύτητα της Σέλικα και αναθεώρησε τις σημειώσεις
των ειδικών διαδρομών. Είναι χαρακτηριστικό ότι ο Αγκίνι στην πρώτη του
εμφάνιση με τη Σέλικα ήταν εμπρός από τον Οριόλ... Το επιστέγασμα όμως της
αναφοράς στο θέμα των κακών εμπειριών του Σάινθ από την προηγούμενη χρονιά,
ήταν το σχόλιό του: «Η σχέση που υπάρχει μεταξύ της περσινής Λάντσια και
των φετινών υπεραυτοκινήτων του ΠΠΡ, είναι η σχέση που έχει η κιμωλία με το
τυρί...».
Στη συνομιλία μου με τον Κάρλος Σάινθ αποκαλύφθηκε για πρώτη φορά το τι
πραγματικά συνέβαινε πέρσι στο Τζόλι Κλαμπ. «Οι Λάντσια ήταν αξιόμαχες,
μόνο όταν ήταν καινούριες. H συμφωνία μας ήταν σε κάθε αγώνα να
παραδίδονται καινούρια αυτοκίνητα, κάτι που τελικά δε συνέβαινε. Το
αποτέλεσμα το βλέπατε όλοι σας. Ποτέ μία _μεταχειρισμένη_ Λάντσια δεν ήταν
το ίδιο καλή με μία καινούρια.» O επαγγελματισμός όμως του Ισπανού δεν του
επέτρεπε πέρυσι να κάνει δηλώσεις και κατάπινε τις «αγωνιστικές προσβολές»
μέσα από τους αγώνες.
Φέτος μακριά απ? όλα αυτά έμεινε ικανοποιημένος από τη λειτουργία της
ομάδας του και από τα νέα λάστιχα της Πιρέλι.
«Χρειάζεται ακόμη αρκετή δουλειά στην άσφαλτο αλλά θα έλθουν και οι νίκες»,
σχολίασε ο Ισπανός δύο φορές Παγκόσμιος Πρωταθλητής.
Στην Πορτογαλία διαπιστώσαμε μεταξύ των άλλων ότι η απόσταση μεταξύ των
αυτοκινήτων των εργοστασιακών ομάδων και των υπολοίπων που συμμετείχαν στον
αγώνα, ήταν τεράστια.